Onvergetelijk bezoek aan AFMP-jubilaris Wolter de Groot
De 91-jarige Wolter de Groot uit Breda was onlangs precies 70 jaar AFMP-lid. Ter gelegenheid van deze unieke mijlpaal brachten Ruud Bergsma en Paul Engelbertink, respectievelijk voorzitter en sectorhoofd Postactieven van onze bond, op 9 juli een bezoek aan Wolter. Zij reikten hem de bijbehorende draagspeld en het jubileumcertificaat uit. Ook kreeg hij een bos bloemen uit handen van Paul.
Ondanks zijn hoge leeftijd, woont Wolter nog altijd zelfstandig in zijn woonplaats Breda. Na een huwelijk van maar liefst 66 jaar overleed zijn vrouw drie jaar terug na een lang ziekbed. Met zichtbare moeite vertelde Wolter hoe hij haar tot op haar laatste dag heeft verzorgd.
Schippersjongen
Wolter werd in 1933 geboren als schippersjongen. Hij maakte de Tweede Wereldoorlog bewust mee. Tijdens de bombardementen in Rotterdam bevond het schip van zijn vader zich in de Waalhaven. Toen het weer rustig werd in deze stad, verliet hij met het schip de Waalhaven. In 1942 kwam Wolters vader om het leven bij een bombardement. Hierdoor ontstond bij Wolter een groot gevoel voor rechtvaardigheid en een sterk verlangen om op te komen voor onze vrijheid en democratie. Ongetwijfeld lag de zeer trieste gebeurtenis ten grondslag aan zijn latere beslissing om bij Defensie aan de slag te gaan.
Naar Parijs
Wolter ging in 1953 in dienst bij de KMS te Weert. Omdat hij de dienstplicht niet zag zitten, koos hij voor de Koninklijke Militaire School voor onderofficieren. Na zijn opleiding werd hij als sergeant-instructeur geplaatst op het 1e Depot Infanterie op de Frederik Hendrik Kazerne te Vugt. Na 6 jaar meldde hij zich aan voor een functie in het buitenland. Dankzij het feit dat hij de Engelse en Franse taal goed beheerste, mocht hij naar Parijs om een administratieve functie te vervullen bij Supreme Headquarters Allied Powers Europe (SHAPE). Zo ontstond zijn voorliefde voor het goede Franse leven en werd hij een ware francofiel. In Frankrijk maakte hij samen met zijn vrouw vrienden voor het leven. Na zijn plaatsing daar werd dit hun vaste vakantieland.
Mooie tijd
In 1966 werd Wolter teruggeplaatst in Nederland. Hij ging aan de slag bij het 11e Painfbat op de Saksen Weimar Kazerne te Arnhem. Na de bijbehorende opleiding te hebben voltooid, is hij in 1969 bevorderd tot sergeant-majoor. Al spoedig kreeg hij een staffunctie op de afdeling Personeelszaken. In 1976 zat zijn parate tijd er op en werd hij geplaatst op de Hogere Onderofficiers School (HOOS) als Hoofd Personeelszaken en tevens schooladjudant. Drie jaar later is hij bevorderd tot adjudant. Bij de HOOS beleefde hij een mooie tijd.
Met leeftijdsontslag
Uiteindelijk ging Wolter in 1990 op 57-jarige leeftijd met leeftijdsontslag. De officiële ontslagleeftijd was destijds 55 jaar, maar Wolter diende twee jaar langer. Een vermeldenswaardig feit is verder dat hij van 1981 tot en met 1990 deel uitmaakte van de redactiecommissie van het blad ‘de Onderofficier’.
Wolter le Grand
Tijdens het bezoek van Ruud en Paul vertelde Wolter ook enthousiast over zijn favoriete hobby jeu de boules. In Frankrijk werd hij besmet met het ‘petanquevirus’ en ontwikkelde hij zich tot een verdienstelijke speler. Door problemen met zijn knieën moest hij stoppen met het actieve petanquespel. Daarom bekwaamde hij zich in het trainerschap. Gedurende een flink aantal jaren was hij trainer. Hij ontwikkelde zelfs zijn eigen Wolter le Grand-training. Daarnaast was hij jarenlang een naar eigen zeggen strenge, maar rechtvaardige scheidsrechter. Een andere hobby van de familie de Groot was reizen met de caravan. Twintig jaar lang organiseerde Wolter petanquewedstrijden en -trainingen op een Franse camping. Verder verrichte hij heel lang werkzaamheden voor een fotohobbyclub.
Goede gezondheid
Ruud en Paul kijken terug op een mooi en onvergetelijk bezoek aan Wolter, met wie zij nog wel uren hadden kunnen doorpraten. Zij wensen hem nog vele jaren in goede gezondheid toe.